Dodelijk programma

Programma te vol

Eén van de redenen waarom ik het moeilijk vond tussentijds te bloggen was dat we een heel vol programma hadden. Voor mij zelfs dodelijk vermoeiend. Je wilt natuurlijk op zo’n reis er alles uithalen wat erin zit en zoveel mogelijk zien. Heel begrijpelijk allemaal, maar tijd voor een beetje reflectie was er niet. Na 3 dagen in Brazilië haakte ik af, mentaal dan.

De groep is echter klein en je wil je groepsgenoten ook niet in de steek laten, ook niet bij een bedrijfsbezoek. Er is veel tijd en energie gestoken in het vinden van bedrijven die tijd vrijmaken om ons bij te praten. Toch heb ik woensdagochtend gespijbeld. Heerlijk eventjes rust, belletje naar huis, indrukken verwerken, op een normale tijd ontbijten.

Groepsmens of niet

Tijdens het rustmoment had ik ook de gelegenheid om na te denken of ik een groepsreis wel zo prettig vind. Natuurlijk je leert veel van elkaar, je doet goede contacten op en het is heel gezellig.

De conclusie was dat ik in principe het leuk vind om met veel mensen te praten, dansen, lachen en drinken, maar dat ik tegelijkertijd behoorlijk autonoom ben. In je eentje een stad ontdekken, zelf bepalen of je sociaal wil zijn of niet is ook erg prettig. De balans was even zoek.

Accu opgeladen

Met een opgeladen accu kon ik weer aan de slag en dat was maar goed ook, want het middagprogramma duurde uiteindelijk tot half acht. Het bedrijf Predicta had ik dus overgeslagen, maar we gingen wel naar Boo-Box.

Boo-Box

Marco Gomes, Boo-Box

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat een bedrijf. Van buitenaf leek het of we op een achteraf kantoortje kwamen. De ontvangst in het kleine kamertje, met tradioneel veel lekkers op tafel, leek er ook nog niet veel op. De presentatie was zonder powerpoint er er zat een jonge vent Marco Gomes. Boo-Box is het eerste op technologie gebaseerde bedrijf dat advertenties en social media met elkaar verbindt. Terwijl we in dat kleine kamertje naar hem luisterden werd al snel duidelijk dat hij een echt heel interessant businessmodel heeft. Je zou het zo willen kopiëren naar Europa. Echter het woord Europa is bij geen van  de bedrijven gevallen. Europa is gewoon niet interessant. Wel de latinspeakers in America, ook zo’n 70 miljoen.Na de presentatie bij Boo-Box wist ik gewoon dat wij hier in Europa achter aan het lopen zijn. De wet van de remmende voorsprong en de versnippering zorgt ervoor dat we in de toekomst niet kunnen concurreren met landen als Brazilië. Dat moest ik toch weer even verwerken, maar helaas geen tijd…..

Itaú

Itaú

Door naar Itaú. Daar waren we veel te vroeg en hoewel de Brazilianen echt wel zakelijk op tijd beginnen is te vroeg komen nu niet echt iets waarop ze zitten te wachten. We werden gastvrij, meer dan gastvrij onthaald door Clarissa. Echt een slimme meid, maar wel werkzaam bij een tradionele bank. Na een bezoek aan de afdeling, het museum, nog wat hapjes waren ze een uur later bij Itaú klaar voor ontvangst. Ik wilde ondertussen stiekem al wel weer naar het hotel, maar ze hadden de zaken serieus voorbereid. Geen echte innovatie bij Itaú, wel een goed beeld hoe een grote bank (>100.000 medewerkers) probeert aan te haken. Je weet gewoon dat over een paar jaar ze last hebben van online bankers. Dus geen nieuwe inzichten gekregen, wel goede contacten overgehouden. De les van die middag, je hoeft niet altijd te halen, je kan ook brengen en dat is zeker zo leuk. Volgende week heb ik mijn eerste afspraak met de innovatieafdeling om te kijken wat we met cross-channelmangement kunnen. Heb ik straks mooi mijn trip terugverdiend.

Terug naar het hotel

Op de terugweg naar het hotel kregen we een sms van de andere groep. Dat ze begrepen dat we wellicht wat vermoeid waren, maar dat ze het zeer op prijs zouden stellen wanneer we nog in het hotel een evaluatiesessie zouden houden. We hebben ze vriendelijk bericht dat we met hun begrip genoegen namen :).

En dit was halverwege de week. De laatste helft volgt snel.

 

Advertentie